بافر یا ضربه گیر آسانسور

کاربرد ضربه گیر (بافر) در آسانسور چیست؟

وسایلی هستند از نوع ارتجاعی که برای جلوگیری از اصابت کنترل نشده (بیش از سرعت نامی) کابین و یا وزنه تعادل به کف چاهک به کار می روند. و در اصل مانع از برخورد خشن کابین با کف چاهک میشوند.

در ته چاه آسانسور باید یک پایه با فونداسیونی به ارتفاع حداقل نیم متر در چاهک قرار بگیرد تا این ضربه گیرها روی آن نصب شوند.

دو نوع کلی از ضربه گیرها وجود دارند:

۱ . نوع جمع کننده انرژی

۲ . نوع مستهلک کننده انرژی

.

۱ – ضربه گیر نوع جمع کننده انرژی با حرکت برگشتی برای سرعتهای تا ۱ متر بر ثانیه و بدون حرکت برگشتی برای سرعتهایی تا ۱/۶ متر بر ثانیه می تواند به کار گرفته شود.

۲ – ضربه گیر نوع مستهلک کننده انرژی مستقل از سرعت اسمی آسانسور به کار گرفته میشود. یک دور اندازه اجباری ، سرعت موتور را کنترل نموده و در صورتی که ضروری باشد. هنگام رسیدن به طبقه توقف اول یا آخر ، سرعت کابین را به حدی کم می کند تا سرعتی که کابین در موقع نشستن به روی ضربه گیر دارد از سرعتی که ضربه گیر برای آن طراحی شده زیادتر نباشد.

.

ضربه گیر پلی اورتان (جمع کننده انرژی)

ضربه گیرهای پلی یورتان یا همان پلی اورتان در برخی کشورها برای سرعت اسمی پائین مورد استفاده قرار می گیرند.

.

ضربه گیر فنری (جمع کننده انرژی)

قطعه اصلی این نوع ضربه گیرها معمولا یک فنر مارپیچ ساخته شده از مقطع گرد یا مربع است.

.

ضربه گیر هیدرولیکی (مستهلک کننده انرژی)

در مقایسه با نیروی بازدارندگی فزاینده ضربه گیرهای فنری، ضربه گیرهای هیدرولیکی یا روغنی می توانند طوری طراحی شوند که در حین عمل توقف نیروی ثابتی را اعمال نمایند که در نتیجه بازدارندگی ثابت خواهد بود. ضربه گیر باید توانایی تبدیل انرژی جنبشی کابین (یا وزنه تعادل) به حرارت را داشته باشد. همچنین انرژی پتانسیل ناشی از کاهش سطح که مساوی با جابجایی ضربه گیر است را به انرژی حرارتی تبدیل کند.

ضربه گیر از نوع لاستیکی یا پلی یورتان برای سرعتهای کمتر از یک متر بر ثانیه و ضربه گیر فنر حلقوی تا سرعت ۱/۶ متر بر ثانیه و ضربه گیرهای هیدرولیک برای سرعتهای بیش از ۱.۶ متر بر ثانیه عمدتا به کار برده می شوند. شکل های (۳ و ۲) موقعیت قرارگیری ضربه گیر را نشان می دهد لازم به ذکر است که ضربه گیر از نوع فقط فنر مورد تایید نیست بلکه باید این فنر با فلز همراه شده باشد.

.

.